Η ελληνική ναυτιλία θρηνεί από χτες τον πρώτο έλληνα νεκρό της -έναν υποπλοίαρχο του εμπορικού ναυτικού- μετά από επίθεση Σομαλών πειρατών στο δεξαμενόπλοιο «Κάλαμος», συμφερόντων της εφοπλιστικής οικογένειας Εμπειρίκου. Eκτός από τον θάνατο του υποπλοίαρχου, τρία ακόμη μέλη του πληρώματος-οι δύο είναι έλληνες- απήχθησαν από τους πειρατές, σε ένα από τα δεκάδες θρίλερ που παίχτηκαν στα «ματωμένα» από χθες νερά της Αφρικής, τα τελευταία χρόνια.

Το δεξαμενόπλοιο «Σμύρνη» του εφοπλιστή Γιώργου Προκοπίου ήταν πρωταγωνιστής σε ένα από αυτά και αφέθηκε ελεύθερο μετά από διαπραγματεύσεις δέκα ολόκληρων μηνών, από τους Σομαλούς πειρατές που λυμαίνονται εδώ και χρόνια τον κόλπο του Άντεν. Μόνο που για να γίνει αυτό ο κ. Προκοπίου αναγκάστηκε να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη του, πληρώνοντας σύμφωνα με τα όσα ακούγονται, κάτι παραπάνω από 7.000.000 δολάρια και δεν είναι φυσικά ο μόνος.

Ο Γιάννης Αγγελικούσης, ο Νίκος Λαιμός και ο Νικόλας Μαδιάς μεταξύ άλλων συγκαταλέγονται στους «άτυχους» που πλήρωσαν αδρά, προκειμένου να απελευθερώσουν τα καράβια τους.

 

Πίεση, ένταση και μια γυναίκα όμηρος!

Όσοι γνωρίζουν τον Νικόλα Λαιμό, λένε ότι τις μέρες εκείνες της πειρατείας του πλοίου του -ήταν Φεβρουάριος του 2011- ήταν σχεδόν νυχθημερόν στο γραφείο του, προκειμένου να απελευθερώσει το μήκους τριακοσίων τριάντα μέτρων δεξαμενόπλοιό του και τα είκοσι πέντε μέλη του πληρώματός του, ανάμεσα στα οποία και επτά έλληνες. Η πίεση που δέχονται οι έλληνες εφοπλιστές είναι μεγάλη σε τέτοιες περιπτώσεις, αφού οι οικογένειες των ναυτικών αγωνιούν καθημερινά για την τύχη των ανθρώπων τους, οι οποίοι κρατούνται όμηροι πάνω σε ένα πλοίο που μεταφέρει δύο εκατομμύρια βαρέλια αργού πετρελαίου.

Σύμφωνα με πληροφορίες και επιλεκτικές διαρροές από τον χώρο της ναυτιλίας, στην περίπτωση του καπετάν Λαιμού ζήτησαν και πήραν τελικά εννιά εκατομμύρια δολάρια, προκειμένου να ελευθερώσουν το «Irene SL», τον Απρίλιο του 2011, ποσό που είναι το μεγαλύτερο που έχει δοθεί από Έλληνα εφοπλιστή για λύτρα.

Μέχρι πρότινος τα θλιβερά αυτά πρωτεία κατείχε ο Γιάννης Αγγελικούσης ο οποίος όπως ακούστηκε έδωσε περίπου εφτά εκατομμύρια δολάρια για να αφεθεί ελεύθερο το πλοίο του «Maran Centaurus». Στην περίπτωση του κ. Αγγελικούση υπήρξε σύμφωνα με τα όσα διέρρευσαν ιδιαίτερα αυξημένη ένταση. Ο λόγος; Πάνω στο «Maran Centaurus» ένα από τα μέλη του πληρώματος ήταν γυναίκα δόκιμος από την Σχολή Εμπορικού Ναυτικού, η οποία εκπαιδευόταν, γεγονός που έκανε ακόμα πιο δύσκολη την κατάσταση. Μπροστά στο φόβο και μόνο ότι η κοπέλα θα μπορούσε να πάθει κάτι από τους Σομαλούς πειρατές, οι οποίοι όταν εκνευρίζονται χάνουν τον έλεγχο, ο Έλληνας πλοιοκτήτης δεν δίστασε να κλείσει την υπόθεση μέσα σε ενάμιση μήνα, την στιγμή που ο μέσος όρος παραμονής ενός πλοίου που κρατείται από τους πειρατές υπερβαίνει συνήθως τους έξι μήνες.


[fullimage]20081[/fullimage]
 

Από τους πρώτους που δέχτηκαν επίθεση των πειρατών στα καράβια τους ήταν ο Παναγιώτης Ευθυμιάδης, πρώτος ξάδερφος του  Νίκου Τσάκου και ο Νικόλας Μαδιάς. Τα πλοία τους «Nipaya» και «Irene E.M.» κρατήθηκαν για τέσσερις περίπου μήνες -από τον Απρίλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2009- από τους πειρατές και μετά από εξαντλητικές διαπραγματεύσεις αμφότεροι φέρεται να πλήρωσαν κάτι παραπάνω από δύο εκατομμύρια δολάρια, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες η αρχική τιμή των λύτρων που ζητήθηκαν ήταν δέκα εκατομμύρια. Στη περίπτωση του κ. Μαδιά, η τότε σύντροφός του και μετέπειτα σύζυγος κ. Βάσια Λόη, κοίταζε με δάκρυα στα μάτια τα δύο και πλέον εκατομμύρια δολάρια που είχαν τοποθετηθεί πάνω σε ένα τραπέζι για να συσκευαστούν και να καταλήξουν στις τσέπες των πειρατών.

Την ίδια χρονιά «χτυπήθηκαν» τα σκάφη «Modivator» του Κρίτωνα Λεντούδη και «MV Eleni P» του Γιάννη Πίττα. Από τους πειρατές δεν γλύτωσε ούτε ο Γιώργος Οικονόμου, που κατέβαλλε όπως ακούστηκε δυόμιση εκατομμύρια δολάρια για να απελευθερώσει το πλοίο του «Saldanha», αλλά ούτε και η Αγγελική Φράγκου της οποίας το φορτηγό «Navios Appolon» κατελήφθη από πειρατές ανοιχτά των Σεϋχελλών.

Οι απαιτήσεις τους ξεκινάνε συνήθως από τα δέκα εκατομμύρια δολάρια, όμως πάντοτε η «τιμή» πέφτει πολλές φορές και στο ένα πέμπτο, αφού τις υποθέσεις αυτές χειρίζονται ειδικοί διαπραγματευτές, τους οποίους προσλαμβάνουν οι πλοιοκτήτες.



 

Ο δρόμος των λύτρων: Από το Ντουμπάι στην Σομαλία!

Οι διαπραγματευτές πληρώνονται τρεις χιλιάδες ευρώ την ημέρα, ενώ ακόμα και η μεταφορά των λύτρων είναι μια σύνθετη διαδικασία, την οποία αναλαμβάνουν εξειδικευμένες εταιρίες, στελεχωμένες από πρώην Βρετανούς κομάντο, τους περίφημους SAS.

Τα μέλη τους παραλαμβάνουν τα χρήματα από όπου τους ζητήσει ο πλοιοκτήτης, συνήθως από το Ντουμπάι, σε ειδικές βαλίτσες με πομπό εντοπισμού. Ακολούθως με ναυλωμένο ειδικά γι’ αυτό τον σκοπό lear jet μεταφέρονται σε μια αφρικανική χώρα όπως η Κένυα και από εκεί κανονίζεται η παράδοσή τους στους πειρατές.

Συνήθως τα λύτρα μεταφέρονται με ένα μονοκινητήριο Τσέσνα και η διαδικασία που ακολουθείται είναι κινηματογραφική. Οι πειρατές βγάζουν όλα τα μέλη του πληρώματος στο κατάστρωμα του πλοίου και το μικρό αεροπλάνο κάνει μια «βουτιά» ώστε να γίνει η καταμέτρηση και να διαπιστωθεί ότι όλοι είναι ζωντανοί. Τα λεφτά είναι κλεισμένα μέσα σε υδατοστεγή σωλήνα -ο ένας χωράει περίπου τρία εκατομμύρια δολάρια- και ρίχνονται κοντά στο πλοίο, από το οποίο κατεβαίνει μια βάρκα και τα παραλαμβάνει.

Μόλις τα ανεβάσουν στο πλοίο ακολουθεί αρχικά η διαδικασία του να διαπιστωθεί αν είναι πλαστά τα χαρτονομίσματα και αμέσως μετά η καταμέτρηση και η μοιρασιά.


[fullimage]20077[/fullimage]
 

Το θρίλερ με τον Αγγελικούση

Όταν το σούπερ τάνκερ «Maran Centaurus» μήκους τριακοσίων τριάντα μέτρων «χτυπήθηκε» από Σομαλούς πειρατές οχτακόσια ναυτικά μίλια από τις Σεϋχέλλες, ήταν Κυριακή, ένα μήνα πριν φύγει το 2009 και ο εφοπλιστής Γιάννης Αγγελικούσης στον οποίο ανήκε το πλοίο έμαθε σε λίγες ώρες τα δυσάρεστα μαντάτα. Δυσάρεστα, όχι μόνο επειδή το σούπερ τάνκερ ήταν δικό του, αλλά γιατί ανάμεσα στα είκοσι οχτώ άτομα του πληρώματος, βρισκόταν σύμφωνα με πληροφορίες και μια γυναίκα δόκιμος.

Λίγες εβδομάδες αργότερα, εκπρόσωποι των Σομαλών πειρατών αφίχθησαν σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες στην Αθήνα, προκειμένου να συναντηθούν με τον Έλληνα εφοπλιστή και να συμφωνήσουν το τίμημα, το οποίο κατέβαλε η ασφαλιστική εταιρία και ανήρθε σύμφωνα με τα όσα διέρρευσαν στα οχτώ εκατομμύρια δολάρια περίπου. Εικάζεται ότι οι εκπρόσωποί τους πέταξαν με ιδιωτική πτήση στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» από όπου και μετέβησαν στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», κάτω από άκρα μυστικότητα. Εκεί, τους περίμενε σε δωμάτιο ο κ. Αγγελικούσης, μαζί με στελέχη της Maran Tankers Management και εκπροσώπους της ασφαλιστικής εταιρίας, η οποία είχε πληρωθεί ένα ποσό της τάξης των διακοσίων πενήντα χιλιάδων ευρώ για να ασφαλίσει το πλοίο μόνο για την ολιγοήμερη διέλευσή του από τον κόλπο του Άντεν.

Το VLCC «Maran Centaurus» είχε αποπλεύσει από το λιμάνι του Mina Al Ahmadi στο Κουβέιτ με προορισμό λιμένα πετρελαιοειδών στον Κόλπο του Μεξικού, κοντά στη Λουισιάννα. Μετέφερε δύο εκατομμύρια βαρέλια αργού πετρελαίου-φορτίο αξίας εκατόν πενήντα εκατομμυρίων δολαρίων -και παρόλο που κάποιοι απορούσαν πως κατελήφθη από πειρατές αυτό το πλωτό θηρίο, η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου.

Στη συνάντηση η οποία κράτησε ώρες και φέρεται να έγινε στις αρχές του Γενάρη κανονίστηκε μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις το τελικό ποσό των λύτρων και ο τρόπος παράδοσης στους πειρατές. Ήταν το μεγαλύτερο ποσό που δόθηκε ποτέ για πειρατεία σε πλοίο, προσθέτοντας άλλο ένα ρεκόρ στον πρώτο Έλληνα εφοπλιστή, ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος ανεξάρτητος πλοιοκτήτης παγκοσμίως με έναν όμιλο που διαχειρίζεται ενενήντα έξι πλοία. Ήταν σίγουρα το μόνο ρεκόρ που δεν επιδίωξε, αλλά τελικά το κατέρριψε ο καπετάν Νίκος Λαιμός!