Ξέρω ότι ο Αλέξης θα κυβερνήσει την χώρα οσονούπω. Ξέρω ότι εκατομμύρια Έλληνες θέλουν να δοκιμάσουν εκείνον που έχει τάξει ότι 24 ώρες μετά την εκλογή του, τα χρέη όλων μας σε τράπεζες και όχι μόνο θα εξατμισθούν όπως τα «επώνυμα αρώματα» που πουλάνε οι συμπαθείς Πακιστανοί στους παράδρομους της Ερμού.

Ξέρω ότι όλες οι δημοσκοπήσεις φέρνουν τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει περάσει μπροστά από την Νέα Δημοκρατία, γεγονός που του δίνει σαφές προβάδισμα νίκης. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε πολύ κοντά (γιατί μ’ αρέσει πάντα να είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και όχι μεμψίμοιρη) στο να αποχαιρετίσουμε τις ζοφερές μέρες και να καλωσορίσουμε την Άνοιξη. Μπορεί να μην έχω καταλάβει πώς ακριβώς θα καταφέρει να το κάνει, αλλά επειδή Συριζαίοι φίλοι μου με αντιμετωπίζουν -όταν ρωτάω- σαν να τους έχω προσβάλει την μάνα, δεν επιμένω γιατί στο τέλος του μήνα με ρεφενέ την βγάζουμε ο ένας με τον άλλον.

Όταν τον άκουσα τον Αλέξη να μιλάει το Σάββατο στο Ηράκλειο και να δηλώνει ότι μέχρι τώρα οι «αγορές» μας χορεύανε στο «ταψί» αλλά ήρθε η ώρα να τους «παίξουμε ζουρνά για να χορέψουν πεντοζάλι ή καλύτερα θα παίξουμε εμείς στις αγορές λύρα κρητική για να χορέψουν πεντοζάλι», αναγνώστες μου από την μια σταυροκοπήθηκα και από την άλλη τρόμαξα.

Το πρώτο που σκέφτηκα είναι, καθώς αυτή την στιγμή απέχει μια «ανάσα» από το να κυβερνήσει, να επιδιώκει με την δήλωση αυτή να περάσει στην ιστορία σαν τον Γιώργο Παπανδρέου με το περίφημο «λεφτά υπάρχουν» (εκτός κι αν τον είχε πειράξει και η τσικουδιά).

Στην συνέχεια γέλασα, «κάνοντας εικόνα» τα λεγόμενα του Αλέξη. Τις αγορές δηλαδή σε ρόλο Φλερύ, Νάντιας Φοντάνα, αδελφών Μπρόγιερ ή  Έλενας Παπαρίζου όταν μας χάρισε μια ακόμη διάκριση στην Eurovision με το “Νumber one” σε χορογραφία Φωκά Ευαγγελινο (ακόμα θυμάμαι την στιγμή που εμφανίστηκε η λύρα πάνω στην σκηνή, με την Έλενα να την σηκώνουν στα χέρια οι χορευτές και το κοινό να παραληρεί από κάτω).

Είναι πολύ πρόσφατο το παρελθόν που όταν οι αγορές κατάλαβαν ότι ως χώρα δεν διαθέτουμε και το καταλληλότερο περιβάλλον ασφάλειας απέσυραν κάπου περισσότερα από 13,5 δις ευρώ και μας άφησαν να μετράμε την ψιλαδούρα… Με αυτή τη συγκεκριμένη δήλωση, λοιπόν, σκιάχτηκα. Φυσικά ποιος νοιάζεται για μένα και τον τρόμο μου, μια που πολλοί εκ του πολιτικού συστήματος με δηλώσεις, φοβέρες, κατάρες, μοιάζουν να δικαιώνουν πολλούς που πιστεύουν ότι είναι για «τα μπάζα». Και το νιώθουν αυτό γιατί την συγκεκριμένη στιγμή που η χώρα είναι καταχρεωμένη, η οικονομία κατεστραμμένη, οι άνθρωποι απελπισμένοι και απαξιωμένοι, έρχεται στα «καπάκια» και η δήλωση της Βούλτεψη ότι σε περίπτωση που επικρατήσει ο Τσίπρας μπορεί να βρεθούμε μπροστά σ’ ένα «πιστωτικό γεγονός»…

Κι ενώ μας σφυροκοπάνε από παντού με εργαλείο τον τρόμο και… τον τρόμο, ΔΕΝ μπορούν να συνομιλήσουν ο πρωθυπουργός της χώρας με τον αρχηγό της αντιπολίτευσης όταν κάποτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συνομίλησε με τον Χαρίλαο Φλωράκη…

Άντε να σύρουμε το τσάμικο όλοι παρέα…