Είμαι σχεδόν βεβαία ότι όταν τις στιγμές που προσπαθεί ένα άτομο ή μια ομάδα να διαχειριστεί ένα δραματικό γεγονός, κάποιος κάνει, λέει ή ενεργεί με τρόπο ακαταλόγιστο και ακατανόητο, για δευτερόλεπτα, οι συνοδοιπόροι της τραγωδίας που είναι σε εξέλιξη, αποκαμωμένοι από πόνο, γελάνε.

Τον Γκίκα Χαρδούβελη τον έχω ονοματίσει και ως “απασφαλισμένη χειροβομβίδα” για την κυβέρνηση Σαμαρά αλλά και τον έχω παρομοιάσει, καθώς λατρεύω τον Ντίσνεï που σε αυτό τον τομέα υπήρξε μαγικός, με τον λίγο πιο αφελή “αδελφό” του Ραν Ταν Πλαν.

Λίγες ώρες πριν και ενώ έχει κατανοήσει ακόμη και η νεραντζιά έξω από του Μαξίμου ότι το μόνο που μπορούμε να σκίσουμε είναι, όχι το μνημόνιο, αλλά το καλσόν (και συγκεκριμένα το ένα το παλιακό με τον τραβηγμένο πόντο, γιατί δεν είμαστε και μ@@@ς να σκίσουμε αυτά με τα 40D), και ότι οι διαπραγματεύσεις με την Τρόικα είναι μόνο ναυάγιο, ασχέτως των δηλώσεων περί παρατάσεως για τεχνικούς λόγους, ο Γκίκας Χαρδούβελης ξαναχτύπησε. Αλύπητα όμως.

Καταρχήν είχε τόσο δραματικό ύφος περιγράφοντας σε βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας τις διαπραγματεύσεις στο Παρίσι, ώστε φτάσαμε σε σημείο να τον συμπονέσουμε περισσότερο κι από τη Maria Schneider, την συμπρωταγωνίστρια του Μάρλον Μπράντο στην ταινία “Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι”. Και γράφω περισσότερο, διότι ο Μάρλον χρησιμοποίησε και βούτυρο ως αξεσουάρ. Προφανώς οι δανειστές μας στο Παρίσι το απέφυγαν για να μην επηρεάσει η χρήση του τη χοληστερίνη μας.

Με το που καταλαβαίνω ότι ο Χαρδούβελης θα δει τον Σαμαρά, ξέρω ότι μας έρχεται και νέα μπαλαφάρα. Δεν πιστεύετε πόσο με τρομάζει πια ένα ραντεβού του Γκίκα με τον Αντώνη που θα το ακολουθήσουν δηλώσεις από πλευράς Γκίκα. Αφού η Βούλτεψη, από τον τρόμο της κουβέντας του υπουργού Οοικονομικών με τον πρωθυπουργό, έχει βάψει “ρίζα” μια εβδομάδα πριν.

Συναντιέται λοιπόν ο υπουργός μας με τον πρωθυπουργό, λένε ό,τι λένε -αν τσουγκρίζανε και δυο ρακές, θα υπήρχε δικαιολογία για την αντίδραση μετά τη συνάντηση, αν τώρα δεν ήπιε ρακί ο Γκίκας, θα τον αντιμετωπίσουμε πια όλοι ως “καιρικό φαινόμενο”. Πηγαίνει λοιπόν στην Βουλή -Γκίκας είναι αυτός βλέπετε- και λέει να πει δυο-τρεις κουβέντες με τα φιλαράκια του. Βρίσκει τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και δηλώνει: «Το Διεθνές Νομισματικό Τταμείο κράτησε την πιο σκληρή και αδιάλλακτη στάση στις διαπραγματεύσεις… Δεν κάνουν βήμα πίσω και δεν τους ενδιαφέρει ποιος είναι στην εξουσία και αν θα ΕΧΟΥΜΕ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ».

Γίνεται η δήλωση και μέχρι τώρα που γράφω ό,τι γράφω τρέχουν ακόμη και τα νεράντζια από τα δένδρα να σωθούνε…

Λίγη ώρα μετά -τον θέλανε τον χρόνο τους οι άνθρωποι στο υπουργείο Οικονομικών- εκδίδουν -άκου αναγνώστη που θα με χαρακτηρίσεις επιπολαίως εμμονική- με τον Γκίκα ε-πε–ξη–γη-μα-τι–κή ανακοίνωση.

«Ο κύριος Χαρδούβελης δεν έχει κάνει καμία αναφορά στο ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. Σε ό,τι αφορά την στάση των δανειστών, ανέφερε απλώς ότι το ΔΝΤ εμφανίζεται αδιάφορο για το πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα».

Λοιπόν, προτείνω στο Μαξίμου ν’ απαγορεύσουν στον Γκίκα Χαρδούβελη να μιλάει χωρίς μεταφραστή. Πως γίνεται στο ποδόσφαιρο με τους προπονητές που δεν ξέρουν ελληνικά; Αυτό. Θα στήνονται οι δημοσιογράφοι από κάτω, ο Χαρδούβελης θα έχει τα μικρόφωνα μπροστά, θ’ ανοιγοκλείνει το στόμα του και από δίπλα ο μεταφραστής θ’ απευθύνεται στο κοινό.

Α, και μια πρόβλεψη: Ξέρω πότε θα μας εγκαταλείψει το ΔΝΤ. Μόλις μάθετε τα χαρμόσυνα ότι μένω έγκυος…