Όμως, για να μην κατηγορηθούμε ότι σας πήραμε από τα μούτρα, μια μικρή αναδρομή στα γεγονότα. Η εικοσιτετράχρονη σταρ της τριλογίας του «Λυκόφωτος» ανακοίνωσε στον μέσον της εβδομάδας στην εφημερίδα USA Today ότι σκοπεύει να βάλει προσωρινά στον πάγο την κινηματογραφική καριέρα της.

Η εξήγηση που έδωσε στον δημοσιογράφο που της πήρε την συνέντευξη είναι ότι θέλει να εξερευνήσει και άλλες πλευρές της δημιουργικότητας πριν κάνει τα επόμενα βήματά της στην οθόνη. «Είμαι ηθοποιός, αυτή είναι η τέχνη μου, όμως, επειδή άρχισα να δουλεύω τόσο μικρή, νιώθω πάντα υποδεέστερη και ανεπαρκής σε σχέση με τις άλλες μορφές τέχνης με τις οποίες θα ήθελα να ασχοληθώ», δήλωσε η νεαρά. Και συνέχισε: «Θα αγοράσω ένα στούντιο όπου θα μπορώ να ζω και να δουλεύω στο κεντρικό Λος Άντζελες και θα φτιάξω πράγματα με τα χέρια μου».

Να θυμίσουμε σε αυτό το σημείο στους αναγνώστες μας ότι δεν είναι η πρώτη φορά που η Κρίστεν Στιούαρτ καταλαμβάνεται από το πνεύμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Πριν από μερικούς μήνες το περιοδικό Marie Claire είχε δημοσιεύσει ποίημά της, το οποίον αναδημοσιεύουμε, χωρίς περικοπές και στην αγγλική –η ποίηση απαιτεί μεταφραστές με @ρχίδι@.

My Heart Is A Wiffle Ball/Freedom Pole

I reared digital moonlight/

You read its clock, scrawled neon across that black/

Kismetly … ubiquitously crest fallen/

Thrown down to strafe your foothills/

…I’ll suck the bones pretty.

 

Your nature perforated the abrasive organ pumps/

Spray painted everything known to man/

Stream rushed through and all out into/

Something Whilst the crackling stare down sun snuck/

Through our windows boarded up/

He hit your flint face and it sparked.

 

And I bellowed and you parked/

We reached Marfa/

One honest day up on this freedom pole/

Devils not done digging/

He’s speaking in tongues all along the pan handle/

And this pining erosion is getting dust in/

 

My eyes/

And I’m drunk on your morsels/

And so I look down the line/

Your every twitch hand drum salute/

Salutes mine.

 

Οι συμβουλές μας:

1. H performance art χαίρει μεγάλου σεβασμού μεταξύ θεωρητικών της τέχνης και των καλλιτεχνών –ειδικά αυτών που δεν είναι απολύτως σαφές ποια είναι η τέχνη με την οποία καταπιάνονται. Ας διδαχθείς από το παράδειγμα της Τίλντα Σουίντον, η οποία τρέλανε πέρυσι τους επισκέπτες του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης με την performance της «The maybe» κατά την οποία κοιμόταν σε μια βιτρίνα, και ας πράξεις αναλόγως. Τουλάχιστον, κανείς δεν θα σε κατηγορήσει για άγνοια των εκφραστικών μέσων σου.
 

 

2. Η μόδα –ή η κακοποίησή της- έχει βάλει υποψηφιότητα για μια θέση ανάμεσα στις καλές τέχνες. Δεδομένης της στενής σχέσης που σε συνδέει με τον Καρλ Λάγκερφελντ, βαμπίρ par excellence του κόσμου της μόδας, μια δική σου γραμμή θα «πήγαινε κάτω» με λίγες μόνο αντιδράσεις.
 

 

3. Η σκηνοθεσία ταινιών μικρού μήκους για πρόσωπα και θέματα γενικού ενδιαφέροντος –σαν αυτές που γυρίζει ο Τζέιμς Φράνκο για τον Gucci- είναι ό,τι πρέπει για καλλιτεχνική εκτόνωση ανάμεσα στα blockbuster. Δρα και ψυχοθεραπευτικά. Να τη δοκιμάσεις.

4. DJing –πως δεν το σκεφτήκαμε πιο νωρίς; Οι κονσόλες και οι μίκτες είναι ό,τι πρέπει για παιδιά με καλλιτεχνικές ανησυχίες και χωρίς δεξιοτεχνίες. Τα κατάφεραν ο γιος του Σαρκοζί, η Κάρα Ντελεβίν και κι ένα κάρο άλλοι –εσύ θα αποτύχεις;

5. Να μείνεις όσο είναι δυνατόν πιο μακριά από την ποίηση.