Ακόμα κι εσένα, που το ‘χεις πάρει απόφαση ότι κατοικείς σ’ έναν ακατανόητο κόσμο, μερικά πράγματα σε αφήνουν άναυδο. Ότι κάποιος, ας πούμε, έκανε φέιγ βολάν το ιατρικό πιστοποιητικό που βεβαιώνει ότι η γειτόνισσα είναι οροθετική. Το θυροκόλλησε, το μοίρασε στις εισόδους των σπιτιών, το άφησε πεσκέσι για τους μαγαζάτορες που θα σήκωναν ρολά το πρωί.

Το ίδιο το περιστατικό, τι έγινε, πώς έγινε και τα συμπαραμαρτούντα, δεν τα έχω παρακολουθήσει λεπτομερώς. Υποθέτω ότι πρόκειται για πράξη αντεκδίκησης.

Όμως, η είδηση μου θύμισε την εξαίρετη εκείνη πρωτοβουλία των Λοβέρδου-Χρυσοχοΐδη με την δημοσιοποίηση των ονομάτων και των φωτογραφιών των οροθετικών τοξικομανών με το πρόσχημα της προστασίας της δημόσιας υγείας –η κολακεία του εκλογικού σώματος παραμονές εκλογών αποτελούσε παράπλευρο όφελος.

Μου θύμισε και τον βορβορώδη διάλογο που ακολούθησε την δημοσιοποίηση των ονομάτων των κατηγορούμενων για συμμετοχή σε κύκλωμα παιδοφιλίας –είναι να αναρωτιέται κανείς: Η προτροπή σε έγκλημα συνιστά αδίκημα στην Ελλάδα ή όχι;


[fullimage]16706[/fullimage]
 

Πολύ θα ήθελα να μάθω πότε νομιμοποιήθηκε η ρουφιανιά στη χώρα που ζούμε. Πότε αποφασίσαμε όλοι μαζί -να υποθέσω ότι δεν συνέβη πίσω από τη πλάτη μας- ότι η δημοσιοποίηση στοιχειών της προσωπικής ζωής του καθενός εν είδει καταγγελίας είναι πρακτική κοινωνικά αποδεκτή. Ακόμα-ακόμα, ότι η διαπόμπευση ανθρώπων που έχουν κατηγορηθεί για οποιοδήποτε αδίκημα και δεν έχουν δικαστεί, συνιστά υπεύθυνη πράξη.

Ξέρω ότι στο σημείο αυτό κάποιοι θα σπεύσουν να με σκίσουν. Πως τολμάω να εξισώνω τα θύματα με τους θύτες; Κι εν πάση περιπτώσει, τίποτε δεν αξίζει όσο η παιδική αθωότητα.

Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω. Θύματα είναι οι οροθετικές γυναίκες που είδαν τις φάτσες τους βορά του κάθε κακομοίρη στα δελτία ειδήσεων, θύμα είναι και ο υποτιθέμενος παιδεραστής του οποίου η ενοχή δεν έχει αποδειχθεί. Θύματα είμαστε κι εμείς με την εξής διαφορά: εμείς συναινούμε, κατά πλειοψηφία, σε αυτά που μας συμβαίνουν. Όσο για τους έξαλλους γονείς που διαδηλώνουν ότι έχουν δικαίωμα να «γνωρίζουν» για να προφυλάξουν τα παιδιά τους, θα έπρεπε να λάβουν υπόψη τους ότι κίνδυνοι υπάρχουν πολλοί∙ μερικοί παραμονεύουν σε μεγαλύτερες ηλικίες, όπως το να σε «δώσει» ο γείτονας για παιδεραστή.