Κυκλοφόρησε το τεύχος Οκτωβρίου του NEWPOSTER

Κατεβάστε ΕΔΩ δωρεάν το NEWPOSTER 

Ελλάδα. Μια χώρα με ήλιο, θάλασσα, γραφικά καλντερίμια σε νησιά, μυρωδιές από βασιλικό σε γλάστρες, γεύσεις που κλείνουν μέσα τους τη νοστιμιά της φρέσκιας ντομάτας, του ελαιόλαδου και των κάθε λογής μυρωδικών. 

Μια χώρα με αναρίθμητους αρχαιολογικούς χώρους διασκορπισμένους σε κάθε της γωνιά, που με κάθε φύσημα του αέρα μεταφέρουν ολόγυρα την αύρα της εποχής του Πλάτωνα, του Ηρόδοτου και του Αριστοτέλη.

Αρχαιολογικοί χώροι που υμνούν τον πολιτισμό παγκοσμίως και διασώζουν τα θεμέλια πάνω στα οποία οικοδομήθηκαν διαχρονικοί θεσμοί και πήραν σάρκα και οστά τα έργα του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη.

Κι όμως, στην Ελλάδα του 2014 ερχόμαστε αντιμέτωποι με την εικόνα αρχαιολογικών χώρων που μοιάζουν να έχουν αφεθεί στο έλεος της φθοράς που φέρνει στο διάβα του ο χρόνος.

Ξεκινώντας το οδοιπορικό

Κυριακή πρωί και αποφασίζω να επισκεφθώ κάποιους αρχαιολογικούς χώρους της πρωτεύουσας για να διαπιστώσω του λόγου το αληθές.

Ξεκινώ παίρνοντας παραμάσχαλα τη φωτογραφική μου μηχανή, το σακίδιο με τα απαραίτητα σύνεργα και τη διάθεσή μου για περιπέτεια.

Πρώτη στάση στο ρωμαϊκό ταφικό μνημείο στην Κηφισιά, στην αρχή της οδού Κασσαβέτη, απέναντι από το αλλοτινό σήμα κατατεθέν της περιοχής, το λεγόμενο «τροχονόμο». Σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους βρίσκεται μέσα σ’ ένα μάλλον αδιάφορο οίκημα ένας υπόγειος ταφικός θάλαμος της Ρωμαϊκής Περιόδου που χρονολογείται στο 2ο αιώνα. 

Εκεί, πίσω από τις τζαμαρίες που είναι καλυμμένες με σπρέι και γκράφιτι, κείνται μέσα στο έδαφος οι σαρκοφάγοι που, σύμφωνα με πληροφορίες της Β΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, σχετίζονται με την οικογένεια του Ηρώδη του Αττικού. 

Μια μικρή πινακίδα παραδίπλα αναφέρει ότι πρόκειται για το συγκεκριμένο μνημείο, αλλά μέχρι εκεί. Καμία άλλη σχετική σήμανση, καμία εμφανής είσοδος που να παραπέμπει σε κάτι τόσο σπουδαίο, κανένας υπάλληλος που να δίνει πληροφορίες. Οι πεζοί περνούν από μπροστά χωρίς καν να αντιλαμβάνονται την ύπαρξή του. 

Λίγες μέρες αργότερα, επικοινωνώ με τη Β΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. Μαθαίνω ότι έχει ήδη προγραμματιστεί, και άμεσα μάλιστα, η τοποθέτηση μιας πινακίδας στην οποία θα περιλαμβάνεται όλη η ιστορία του μνημείου με σχετικές φωτογραφίες, ενώ παράλληλα εξετάζεται και το ενδεχόμενο της αστυνόμευσης του σημείου από το δήμο προκειμένου να περιοριστούν τα κρούσματα της δημιουργίας γκράφιτι στην τζαμαρία.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο NEWPOSTER