Σίγουρα χρειάζονται να γίνουν ακόμη πολλά, πάρα πολλά για να βελτιωθούν τα κακώς κείμενα στο χώρο της εκπαίδευσης.

Από τους διορισμούς των εκπαιδευτικών και την όψη και λειτουργικότητα των σχολικών κτιρίων μέχρι τον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, τις καταλήψεις, τις εξεταστικές και όλα τα συναφή.

Πράγματι ένα σωρό πράγματα που συνεχώς αναβάλλονται και δώστου οι γκρίνιες, τα παράπονα και όλα τα γνωστά συμπαρομαρτούντα που σαφώς και ισχύουν και εκδηλώνονται γιατί “μάλλιασε η γλώσσα μας” να λέμε τα ίδια και τα ίδια για την εξυγίανση στα εκπαιδευτικά δρώμενα, η οποία φαίνεται να…άργησε μια μέρα.

Ωστόσο, υπάρχουν και κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις και στιγμές που μας κάνουν να ξεχνάμε για λίγο την τάση μας για γκρίνια και για υλοποίηση της αυθόρμητης και σπασμωδικής αντίδρασης που καραδοκεί, να βγάλουμε ένα εισιτήριο και να γίνουμε κι εμείς μετανάστες, όπως τόσοι άλλοι νέοι και μη στη χώρα μας.

Μια τέτοια, λοιπόν, φωτεινή στιγμή ήταν και η διάκριση που έλαβαν δυο πανεπιστήμια της Ελλάδας και συγκεκριμένα το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Πανεπιστήμιο Κρήτης, που κατέκτησαν μια θέση στη λίστα του “QS Top Universities”, μεταξύ των 500 σημαντικότερων πανεπιστημίων του κόσμου, μετά το ΜΙΤ στη Μασαχουσέτη των Ηνωμένων Πολιτειών, το Χάρβαρντ και το Καίμπριτζ.

Γιατί μπορεί να έχουμε ως λαός πολλά αρνητικά, έχουμε όμως και άλλα τόσα θετικά και κυρίως στο χώρο των γραμμάτων που είναι άμεσα συνυφασμένος με το DNA μας ως Έλληνες.

Και όταν θέλουμε, το’χουμε και μάλιστα πολύ!

Πάμε λοιπόν, να το…θελήσουμε λίγο παραπάνω σε όλα μπας και αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο και οι στιγμές της περηφάνιας γίνουν περισσότερες από αυτές της γκρίνιας;

Γιατί, όπως το έχουμε πει ξανά, μπορεί να είμαστε πολλές φορές έτσι:


Αλλά, όταν αποφασίσουμε να:

Τότε, είναι θέμα χρόνου να: