Από το 1859, ζούσε σε ένα πηγάδι, στη μέση ενός αγροκτήματος, στην πόλη Μπράντεβικ της Σουηδίας. Οικογένειά του, τα μέλη της οικογένειας Κίελμαν, τα οποία αγόρασαν το 1962 το παραπάνω αγρόκτημα κι έτσι έγιναν οι καθημερινοί του συνοδοιπόροι.
Η ταυτότητά του: το γνωστό πλέον με την ονομασία “γηραιότερο χέλι στην Ευρώπη”, το οποίο πρόσφατα αποχώρησε από τη ζωή προκαλώντας μάλιστα και τη συγκίνηση πολλών πολιτών της χώρας, οι οποίοι εκδήλωσαν το θρήνο τους δημιουργώντας στο Twitter, το σχετικό hashtag #RIPalen.
Έστω κι αν σε πολλούς φαντάζει ίσως υπερβολικό να στενοχωριέται κάποιος για παρόμοιες απώλειες, η αντίδραση απέναντι στο θάνατο του χελιού δείχνει ότι o άνθρωπος έχει ακόμη συναισθήματα για οτιδήποτε φέρει εντός του τη ζωή.
Έτσι, σε πείσμα των καιρών, που μας θέλει να μοιάζουμε όλο και περισσότερο με ρομπότ, που εκτελούν μηχανικές κινήσεις και νοιάζονται μονάχα για τον εαυτό τους.
Τελικά τα πράγματα φαίνεται ότι κατά βάθος δεν είναι έτσι όπως ακριβώς δείχνουν και ο άνθρωπος θα υμνεί πάντοτε τη ζωή από όποιο “βασίλειο” κι αν αυτή προέρχεται…
