«Η ομορφιά στον πιο υψηλό της βαθμό, είναι στη σφαίρα της όρασης. Είναι επίσης στην ακοή και μετά και στη μουσική και σε κάθε είδος μουσικής. Εξ’ άλλου, πέρα και πάνω από την αίσθηση, θα βρούμε την ομορφιά στα ήθη, στις πράξεις, στις συμπεριφορές, στην επιστήμη. Υπάρχει επίσης και η ομορφιά της αρετής…
Και είναι τώρα αρκετά όσα έχουν αναφερθεί για τα ωραία πράγματα αναφορικά με τη σφαίρα των αισθήσεων. Και αυτές οι εικόνες, διαφεύγουσες σκιές ούτως ειπείν, καθώς εισβάλλουν στην ύλη, τη στολίζουν και όταν αποκαλύπτονται, μας μαγεύουν. Υπάρχει όμως μια υπερβατική ομορφιά , την οποία η αίσθηση δεν έχει τρόπο να φτάσει, αλλά η ψυχή, παρ’ όλο που δεν διαθέτει αισθητήρια όργανα, μπορεί να δει και να κρίνει. Κι εμείς πρέπει, αφού εγκαταλείψουμε την αίσθηση, να ανυψωθούμε και να στοχαστούμε…
…Εκείνοι, των οποίων η ψυχή είναι πλημμυρισμένη από τέτοιες σημασίες είναι σίγουρα προφήτες. Προφήτες που απολαμβάνουν, χτυπημένοι και μαγεμένοι, ένα δέος πιο μεγάλο από που ένιωθαν όταν συλλογίζονταν τη φυσική ομορφιά. Επειδή έχουν πια φθάσει να αγγίξουν την απόδειξη της αλήθειας…
…Γι αυτό και όταν η ψυχή ανυψώνεται στη σφαίρα του Πνεύματος, γίνεται όλο και πιο όμορφη. Μετά, το Πνεύμα και τα πράγματα που προέρχονται από το Πνεύμα, συνθέτουν την ομορφιά, υπηρέτρια της ψυχής και όχι κάτι το ξένο, επειδή μόνο τότε αυτή είναι αληθινά και αποκλειστικά ψυχή.»
