Το 1905 ο Άμπερτ Αϊνστάιν, υπολόγισε ότι η ταχύτητα του φωτός είναι 299.792.458 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο καθώς διέρχεται στο κενό.

Ενώ λοιπόν η θεωρία αυτή έγινε αποδεκτή για παραπάνω από έναν αιώνα, μια νέα αμφιλεγόμενη μελέτη αναφέρει ότι η θεωρία του Αϊνστάιν ήταν στην πραγματικότητα λανθασμένη και η ταχύτητα του φωτός είναι πιο αργή απ’ ότι νομίζουμε.

Η μελέτη διεξήχθη από έναν φυσικό του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, Τζέιμς Φράνσον ο οποίος στηρίχθηκε σε δεδομένα από την παρατήρηση μίας έκρηξης υπερκαινοφανούς, του άστρου Sanduelak-69 292, που βρίσκεται στο νέφος του Μαγγελάνου, την οποία μάλιστα οι επιστήμονες την εντόπισαν στις 24 Φεβρουαρίου του 1987.

Εκείνη την ημέρα οι ανιχνευτές νετρίνων κάτω από το όρος Mont Blanc της Ιταλίας είχαν δεχτεί πρώτοι ένα σήμα, ενώ 3 ώρες αργότερα παρόμοιοι ανιχνευτές σε άλλα σημεία της Γης εντόπισαν την ίδια πηγή νετρίνων. Το εντυπωσιακό ήταν πως ακόμη 4.7 ώρες αργότερα, οι αστρονόμοι παρατήρησαν την σουπερνόβα με τα παραδοσιακά τηλεσκόπια που συλλέγουν φωτόνια.

Σύμφωνα με τη θεωρία, η ταχύτητα του φωτός είναι η μεγαλύτερη δυνατή στο Σύμπαν και τα νετρίνα πιστεύεται πως κινούνται σε ταχύτητες ίσες ή λίγο μικρότερες από αυτή των φωτονίων.



Για το λόγο αυτό, οι δύο διαδοχικές εκρήξεις νετρίνων, και η μεταγενέστερη λήψη ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας με σημαντική μάλιστα χρονική καθυστέρηση, έχουν μετατρέψει τη σουπερνόβα SN1987a στην πιο μελετημένη έκρηξη υπερκαινοφανούς της ιστορίας.

Εκείνη την εποχή, οι επιστήμονες θεώρησαν πιο πιθανό το ενδεχόμενο τα φωτόνια και τα νετρίνα να προέρχονται από διαφορετικές πηγές, αποφασίζοντας να παρακάμψουν ένα από τα μεγαλύτερα αστρονομικά μυστήρια της σύγχρονης εποχής.

Ο Φράνσον όμως έρχεται τώρα να αμφισβητήσει τα όσα γνωρίζαμε μέχρι τώρα, χρησιμοποιώντας τους νόμους της κβαντικής φυσικής. Σύμφωνα με τον επιστήμονα, υπάρχει πιθανότητα, εξαιτίας ενός φαινομένου που ονομάζεται πόλωση του κενού, τα φωτόνια να επιβραδύνουν.

Κατά τη διάρκεια του φαινομένου ωστόσο παράγονται μικρές βαρυτικές δυνάμεις μεταξύ των εικονικών σωματιδίων, αρκετές ώστε να προκαλέσουν μια μικρή επιβράδυνση στα διαδιδόμενα φωτόνια. Οι υπολογισμοί μάλιστα δείχνουν πως εάν αυτό συμβεί αρκετές φορές στα 168.000 έτη φωτός που είχαν να διανύσουν τα φωτόνια, από το νέφος του Μαγγελάνου έως εμάς, τότε μία καθυστέρηση της τάξης των 4.7 ωρών είναι εφικτή.

Αν οι ισχυρισμοί του φυσικού, είναι σωστοί τότε είναι πιθανό να ανατραπούν κι άλλες δεδομένες θεωρίες.