Έγραψα πριν από λίγες μέρες ότι δεν βαράμε τις γυναίκες και άρεσε το κείμενο πολύ και είχε απήχηση και πήρε likes και κοινοποιήσεις. Αλλά! Αλλά, όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, υπήρξαν και αντιρρήσεις. Όχι ότι πρέπει να τις βαράμε τις γυναίκες, προς Θεού, αλλά ότι έπρεπε επίσης να γράψω πως δεν βαράμε ούτε τα πιτσιρίκια, ούτε τους γέρους, ούτε τις γριές, ούτε τα σκυλόγατα, ούτε καν το γάλα, τέλος πάντων, για βγάλει βούτυρο. Κατόπιν τούτων, αισθάνομαι υποχρεωμένος να προσθέσω μερικές ακόμη κατηγορίες στον κατάλογο όσων δεν βαράμε.
- Δεν βαράμε παιδιά. Όσο και να μαλακίζονται.
- Δεν βαράμε γιαγιάδες, δεν βαράμε παππούδες. Σε περίπτωση εκτεταμένου λίφτιγκ, μποτόξ και κολλαγόνου, απαιτούμε επίδειξη ταυτότητος.
- Δεν βαράμε ζώα. Ούτε μικρά, ούτε μεγάλα. Βαράμε μόνο τα φίδια και ιδιώς τα δηλητηριώδη και όσα μπορούν να μας κάνουν μια χαψιά δίχως να προσπαθήσουν ιδιαιτέρως.
- Δεν βαράμε ασθενείς. Εξαιρούνται όσοι εχουν υποστεί λιποθυμικό επεισόδιο, που τα θέλουν τα μπατσάκια τους. Τους καρδιακούς τους αφήνουμε στη φροντίδα των γιατρών και δεν παριστάνουμε ότι μάθαμε από το Gray’s Anatomy πως να τους επαναφέρουμε στη ζωή με μπουνίδια.
- Δεν βαράμε νταούλια, ντέφια, ντραμς και λοιπά κλαπατσίμπανα τις ώρες κοινής ησυχίας. Υπάρχουν και άνθρωποι με ευαίσθητα νεύρα (εγώ!) που δεν συμμερίζονται το κέφι μας.
- Δεν βαράμε στη δουλειά. Εκτός κι αν την ψάχνουμε χοντρά για απόλυση.
- Δεν βαράμε στο γήπεδο. Τουλάχιστον ως την ώρα που θα κατέβουν οι αντίπαλοι από το πούλμαν.
- Δεν βαράμε την κόρνα σαν παλαβωμένοι. Σπάει αρχίδια.
- Δεν βαράμε σφαλιάρες τις αναιμικές ντομάτες του χειμώνα. Αποκλείεται να κοκκινίσουνε.
- Δεν βαράμε στο σεξ, αν δεν θέλουμε να μας βαρέσουν κι εμάς. Ό,τι δώσεις, θα πάρεις.
