Από τότε που έγινε γνωστός, δηλαδή το μακρινό 1987, μέσα από τη σειρά «21 Jump Street», μετατράπηκε αμέσως σε είδωλο. Και αγαπημένο παιδί της alternative γενιάς. Και όχι άδικα: τα κοριτσάκια τον θεωρούσαν «γκόμενο» και τα αγοράκια ήθελαν να του μοιάσουν. Βλέπεις ο Johnny Depp είχε όλο το πακέτο – ήταν ταλαντούχος, ωραίος, εμπορικός που έκλεινε συμβόλαια πολλών εκατομμυρίων και περιζήτητος στα μεγάλα στούντιο. Αλλά παράλληλα είχε το στυλ του ατίθασου, που έφτυσε το σύστημα και το Hollywood, κάτι που αυτομάτως τον έκανε ήρωα στον κόσμο των αντί-ηρώων!

Και αυτό το στυλ του το συντηρούσε με κάθε τρόπο: συμμετοχές σε μουσικά άλμπουμ (από τους Oasis έως τον Marilyn Manson), τατουάζ, μηχανές, μακριά μαλλιά, σκισμένα τζιν, καπέλα, μούσια. Ενώ η ελεύθερη σχέση του με την Vanessa Paradis λατρεύτηκε από πολλούς, όπως και η απόφασή του να μένει στη Γαλλία και όχι στο Hollywood, όπως έκαναν όλοι οι star της μεγάλης οθόνης. Κανείς δεν μπορούσε να τον ρίξει από τον alternative θρόνο του.

Μάλιστα, το 2004, είχαν πει για αυτόν στο περιοδικό People ότι «είναι ο πιο έξυπνος και πολύπλευρος σταρ της βιομηχανίας του κινηματογράφου. Είναι ένας ηγέτης, που δεν φοβάται να αναλάβει και τις αποτυχίες του». Το θέμα ήταν τότε βέβαια ότι δεν είχε αποτυχίες.

Όμως από το 2004 έως τώρα έχει περάσει μια δεκαετία και ο Depp βλέπει να έχει χάσει τη… μαγική του δύναμη. Για πρώτη φορά είδε τον κόσμο και τον Τύπο να τα βάζει μαζί του το 2012 όταν χώρισε από τη Paradis για τα μάτια και τις καμπύλες της 27χρονης Amber Heard. Και μπορεί να μην μας πέφτει λόγος για το τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του, αλλά ο Johnny με αυτή την κίνησή του διέλυσε ένα μεγάλο μέρος της cool εικόνας του. Και τα τελευταία χρόνια βλέπει και τις ταινίες του να μην έχουν το γκελ που ήξερε στο κοινό.

Δεν είναι τυχαίο ότι το τελευταίο του φιλμ «Transcendence» έκανε απογοητευτικό ξεκίνημα, καθώς και δέχθηκε σκληρή κριτική και πήγε μέτρια στο box office.

Και αυτή δεν είναι η πρώτη φορά την τελευταία 3ετια που ο 50χρονος star βλέπει μια ταινία του να καταποντίζεται. Λίγα τα κέρδη από το «Dark Shadows» το 2012 και το «Rango» το 2011, τσίμα-τσίμα έβγαλε τα χρήματά του το «Lone Ranger» το 2013, ενώ το «Rum Diary» του 2011 ήταν πραγματική απογοήτευση (ούτε το μισό μπάτζετ δεν κατάφερε να πάρει πίσω από τα εισιτήρια).

Τυχαίο ότι στο «Rum Diary» γνώρισε την Heart ή ειρωνεία της τύχης; Ο χρόνος θα δείξει.