Κι αν δεν υπήρχε, θα έπρεπε να ανακαλυφθεί… Και εάν ανακαλυφθεί, ανά πάσα στιγμή, σε κάθε ματς, ακόμη και στην προπόνηση, θα πρέπει να ανταγωνίζεται το «φάντασμά» του. Αν «η Barca είναι κάτι περισσότερο από ένα club», τότε αυτός είναι κάτι παραπάνω από αρχηγός αυτής της ομάδας.

Ο ποδοσφαιριστής που βαρέθηκε να σηκώνει τρόπαια στην καριέρα του, ανακοίνωσε πως αποσύρεται από την ενεργό δράση στο τέλος της σεζόν.

Και ακολουθεί ένας μικρός φόρος τιμής, σε έναν από τους κορυφαίους αμυντικούς, που δίδαξαν πάθος, αυταπάρνηση, πίστη για το club που γεννήθηκε για να υπηρετεί!

H… παρθενιά!

Όπως κάθε μικρός Καταλανός, έτσι και ο μικρός Carles ονειρεύεται τη στιγμή εκείνη που θα πατάει το χορτάρι του Camp Nou και οι οπαδοί των Blaugrana θα τον αποθεώνουν. Και ο μακρυμάλλης αμυντικός (που έχει παίξει striker, αλλά και goalkeeper) είναι τυχερός αφού στα 21 του ζει το όνειρό του. Ο Luis Van Gaal τον βάζει αλλαγή στο εντός έδρας ματς εναντίον της Real Valladolid. Ο Simao βγαίνει κι εκείνος αγωνίζεται ως δεξί μπακ.

Περίπου δύο χρόνια αργότερα, εναντίον της ίδιας ομάδας ο Puyol σκοράρει το πρώτο του γκολ για την Barca, αφού πρώτα έπαιξε το 1-2 με τον Javier Saviola έδωσε προβάδισμα δύο τερμάτων στην ομάδα του (2-0), σε ένα ματς που τελικά έληξε 4-0.

Όταν έσβησε τον Figo

Η φυγή του Luis Figo για τη Μαδρίτη και τη μισητή Real, το 2000, αποτέλεσε casus belli για τους Καταλανούς, που ετοίμασαν μια αξέχαστη υποδοχή στον «προδότη». Ο άνθρωπος που κλήθηκε να μαρκάρει τον Πορτογάλο super star ήταν ο Puyol.

Με ένα παιχνίδι που δεν άφησε κανέναν περιθώριο αμφισβήτησης για το αμυντικό του ταλέντο, ο περήφανος Καταλανός «έσβησε» τον πρώην αρχηγό του, ενώ η Barcelona κέρδισε το el classic (2-0).

https://www.youtube.com/watch?v=KgRNmVy6-c4

Το πρώτο τρόπαιο

Πέντε σεζόν πήρε στον Carles Puyol να σηκώσει τρόπαιο. Την τέταρτη χρονιά της θητεία του πήρε το περιβραχόνιο. Τον Μάη του 2005, η ισοπαλία απέναντι στη Λεβάντε ήταν αρκετή για να χαρίσει το πρωτάθλημα στο «καμάρι της Καταλονίας». Ο captain είναι πλέον αγαπημένος παίκτης της κερκίδας, με την αυταπάρνηση που δείχνει.

Το πάθος του εμπνέει τους συμπαίκτες, τρομάζει τους αντιπάλους, ενώ αποδεικνύεται βιονικός, αφού παίζει στα 36 από τα 38 παιχνίδια του πρωταθλήματος.

Το πρώτο ιερό Δισκοπότηρο

We will always have Paris. Η διάσημη ατάκα ταιριάζει γάντι στον αρχηγό, καθώς ήταν εκείνος που σήκωσε στον γαλλικό ουρανό το πρώτο Champions League της Barca, έπειτα από 14 χρόνια. Πάρα πολλά για το μέγεθος του club…

Η φύση της νίκης ήταν τέτοια που αποθέωνε το «πνεύμα Puyol». Βρέθηκε νωρίς πίσω στο σκορ, αλλά δεν παράτησε ποτέ το ματς. Στα τελευταία 15 λεπτά, με Eto’o και Belleti οι Καταλανοί φέρνουν το ματς… τούμπα!

https://www.youtube.com/watch?v=YH8gsuLXgW0

Όταν κουράστηκε να το σηκώνει…

Στην παρθενική χρονιά του Guardiola στον πάγκο, λίγοι φανταζόταν πως θα εξελιχθεί η χρονιά. Ειδικά στο ξεκίνημα της προετοιμασίας. 13 μήνες αργότερα, ο Puyol παθαίνει αγκύλωση από το να υψώνει τρόπαια… La Liga, Copa del Rey, Champions League, Supercopa, UEFA Super Cup και World Club Cup. 6 τρόπαια!

Αξέχαστο μένει το classic στο Santiago Bernabeu… Με τη Real να έχει κερδίσει τα τελευταία 17 από τα 18 μεταξύ τους ματς και τους Καταλανούς να φιγουράρουν στην κορυφή του πίνακα με διαφορά 4 βαθμών και 5 ματς να απομένουν, ο αγώνας είναι ζωής και θανάτου.

Το εμφατικό 2-6, με σκόρερ και τον «αιώνιο αρχηγό», μένει στην ιστορία.