Μπαίνοντας στην όγδοη δεκαετία της ζωής του, το Θέατρο Τέχνης, ρίχνει και πάλι τη ματιά του στο νεοελληνικό έργο, στα χνάρια του Κάρολου Κουν και την παρακαταθήκη που έχει αφήσει. Ο Αλέξης Σταμάτης είναι ένας από τους συγγραφείς που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα (Αντώνης και Κωνσταντίνος Κούφαλης, Ανδρέας Φλουράκης, Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης, Μαριάννα Κάλμπαρη, Μισέλ Φάις, Σάκης Σερέφας και Γιάννης Δούμος οι υπόλοιποι) με το έργο του «Μεσάνυχτα σ’ έναν τέλειο κόσμο».

Πιέσαμε (κυριολεκτικά, αλλά πάντα κόσμια-πιστέψτε μας) τον συγγραφέα να γράψει ο ίδιος για την παράσταση, ώρες πριν την πρεμιέρα και αυτός ευγενής όπως πάντα, δέχθηκε:

«Είναι ένα έργο πολύ ιδιαίτερο για μένα, καθώς μοιάζει να ανοίγω την κουρτίνα των εργασιών της δουλείας μου και να αφήνω το κοινό να δει τους μυστικούς τρόπους άλλα και τα πάθη και τις νευρώσεις που μπορεί να έχει ένας (θεατρικός) συγγραφέας.

Ο ήρωας. Ο “Φώτης” είναι ένας θεατρικός συγγραφέας στα αζήτητα, και είναι εδώ και χρόνια σχεδόν εγκλωβισμένος στο σπίτι του μαζί με τα DVD οπού έχει αποθηκεύσει το υλικό της ζωής του από τη στιγμή που άρχισε να γράφει. Ένα υλικό “ζωής” όμως που δεν μένει αχρησιμοποίητο μια και του προσέφερε -όσο τουλάχιστον ήταν στην ακμή του- και το “υλικό γραφής”. Ξαφνικά δέχεται μια αναπάντεχα προσοδοφόρα πρόταση που μπορεί να του αλλάξει τη μοίρα, μια και όπως θα ξέρετε τα πράγματα για κάποιον που το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να γραφεί, δεν είναι και πολύ ρόδινα. Για να γράψει όμως πρέπει να δει τα μοναδικά δύο DVD που δεν αντέχει. Εκείνα που ξανανοίγουν το μεγάλο του τραύμα. Θα το κάνει άραγε;

Χαίρομαι πολύ για αυτή τη δουλειά, αφενός γιατί είναι μεγάλη τιμή για μένα να ανεβαίνει έργο μου στο θέατρο τέχνης Καρόλου Κουν και αφετέρου γιατί ξαναβρίσκομαι με δυο αγαπημένους συνεργάτες τον σκηνοθέτη Άρη Τρουπάκη και τον ηθοποιό Νίκο Αρβανίτη που πήραν το γραπτό μου και το ζωντάνεψαν στη σκηνή.

Αρχικά τα συναισθήματα ενός συγγραφέα όταν βλέπει ένα έργο του να ανεβαίνει στο θεατρικό σανίδι είναι ανάμεικτα. Μετά όμως από 6 έργα το έχω συνηθίσει.

Πρεμιέρα είχαμε στις 14 Οκτωβρίου και το έργο θα παίζεται, μαζί με το “Όλη η πόλη το κουβεντιάζει” των αδελφών Κούφαλη, για ακόμα 7 εβδομάδες κάθε Δεύτερα και Τρίτη στις 21.00».