Μάταλα, Χανιά, Μύκονος, Πάρος… Από τα 60’s και έπειτα, ορδές Γερμανίδων τουριστριών απόλαυσαν τις ομορφιές της Ελλάδας και τις…ορμές των Ελλήνων. Μπορεί ο πόλεμος του ΄40 να έφερε μια ψυχρότητα, παγωμάρα καλύτερα, στις σχέσεις των δύο, αλλά ο ελληνικός ήλιος, η αχαλίνωτη διάθεση κάτω από το αυγουστιάτικο φεγγάρι, σταδιακά έφερε και πάλι τον έρωτα στο προσκήνιο. Έτσι, πολλοί ήταν οι Έλληνες που ευχαρίστησαν Γερμανίδες και αρκετοί από αυτούς, τις αποκατέστησαν κιόλας.

Και εντάξει με τις Γερμανίδες… Με τους Γερμανούς, όμως; Και εκείνοι φρόντισαν να αποκαταστήσουν κάποιους δικούς μας. Όχι φυσικά με έρωτα, αλλά με κάτι πολύ πιο δυνατό και ανθεκτικό από έναν καλοκαιρινό έρωτα. Τη μίζα!

Τελευταίος Έλληνας που αποκαταστάθηκε από Γερμανούς είναι ο Αντώνης Κάντας. Τα δελτία ειδήσεων κατακλύστηκαν από ποσά και… αρχικά. «1 εκ. ευρώ πήρε από τον Κ.Χ.», «600.000 από τον Γ.Μ.». Οι χαραγμένες καρδούλες στα παγκάκια έδωσαν τη θέση τους στο σήμα του ευρώ, έχοντας μπροστά ένα νούμερο. «Α.Κ.+ Γ.Μ. = 600.000 ευρώ».

Έπεσε κανείς από τα σύννεφα; Κανείς, απολύτως! Ούτε στη νότια πλευρά της Ευρώπης, ούτε στη βόρεια. Η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung και μεταδίδει η Deutsche Welle οι αναφορές του Κάντα, οι οποίες διαψεύδονται από τις γερμανικές επιχειρήσεις, ταυτίζονται με τα στοιχεία που έχει στα χέρια της η εισαγγελία της Βρέμης, η οποία εδώ και καιρό διεξάγει έρευνες σε βάρος των γερμανικών ομίλων Rheinmetall και Atlas.

 «Περίπου 18 εκατομμύρια ευρώ υποστηρίζεται ότι διοχετεύθηκαν σε έλληνες αξιωματούχους για τον εκσυγχρονισμό υποβρυχίων του τύπου Ποσειδών. Επίσης υποστηρίζεται ότι καταβλήθηκαν μίζες και για την αγορά των αντιαεροπορικών συστημάτων Asrad από την Rheinmetall» γράφει η εφημερίδα, επισημαίνοντας ότι η εισαγγελία της Βρέμης «γνωρίζει με ποιους πολύπλοκους τρόπους διοχετεύθηκαν εκατομμύρια ευρώ στην Αθήνα». 

Το ρεπορτάζ δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην αγορά των 170 αρμάτων μάχης Leopard 2A6 Hel από τη γερμανική Krauss-Maffei Wegmann(KMW), για την οποία ο πρώην αναπληρωτής Διευθυντής Εξοπλισμών κατέθεσε ότι εισέπραξε συνολικά 1,7 εκατομμύρια ευρώ από κάποιον έλληνα αντιπρόσωπο της εταιρείας. 

«Η Krauss-Maffei Wegmann δήλωσε επ` αυτού ότι δεν λάδωσε ούτε επιφόρτισε κάποιον άλλον για να λαδώσει τον Κάντα ή κάποιον άλλον». Και η γερμανική εταιρεία προσθέτει ότι «όλοι οι συνεργάτες και οι εταίροι της υποχρεούνται να συμπεριφέρονται απολύτως νόμιμα». Η Krauss-Maffei Wegmann αναφέρει ότι η συμφωνία για τα Leopard συνιστά αποτέλεσμα «διάφανης διαδικασίας ανάθεσης» στην οποία εκείνη επικράτησε.

Η Deutsche Welle μάλιστα, κάνει λόγο για εκνευρισμό στις τάξεις των εμπλεκόμενων εταιρειών, με την ανακίνηση του θέματος, αφού εδώ και καιρό προσπαθούν να αποτινάξουν από πάνω τους το ίματζ των μιζών, ιδιαίτερα σε αυτή τη φάση που αναμένεται περαιτέρω υποχώρηση των πωλήσεων οπλικών συστημάτων εξαιτίας της κρίσης.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν και τα όσα ισχυρίζεται η γερμανική εφημερίδα σχετικά με τις πολιτικές ηγεσίες των χωρών που εξάγουν οπλικά συστήματα. «Έτσι, υποστηρίζεται ότι εκπρόσωποι γερμανικών κυβερνήσεων έχουν επανειλημμένα ασκήσει πιέσεις στην Αθήνα, προκειμένου αυτή να αγοράσει οπλικά συστήματα από τη Γερμανία. Κι αυτό μολονότι, η Ελλάδα είναι εδώ και καιρό υπερχρεωμένη αλλά και καλά εξοπλισμένη, ενώ δεν είναι σε θέση να αγοράσει περισσότερα υποβρύχια, αεροσκάφη και άρματα μάχης», επισημαίνει η γερμανική εφημερίδα.

Είναι περιττό να υπενθυμίσουμε για παρόμοιες πρακτικές γερμανικών εταιρειών σε άλλες χώρες. Και επίσης είναι εντελώς κουτό να μιλάμε για διεφθαρμένους λαούς. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα υποκύπτουν στη θέα… τούβλων ευρώ. Είναι οι δομές και οι νόμοι κάθε κράτους που θα πρέπει να λειτουργούν για να αποτρέπονται τέτοια φαινόμενα. Και δυστυχώς, κανένα Μνημόνιο, κανείς ξένος παράγοντας δεν θα σου επιβάλλει να είσαι αυστηρός σε τέτοια θέματα. Και φυσικά, ο διαφθορέας είναι χειρότερη πάστα ανθρώπου από τον διεφθαρμένο. ‘Ετσι, κάθε φορά που θα μιλάνε για έναν διεφθαρμένο Έλληνα, στο… τσουβάλιασμα θα μπαίνει και ένας διαφθορέας άλλης χώρας.

Και κάπως έτσι, μαζί με τη διαφθορά, χάθηκε και ο ρομαντισμός. Μένει τώρα, να ζητάμε από τις Γερμανίδες ερωμένες, να αποδοκιμάσουν στην κάλπη την Αγκέλα. Και τώρα που το σκέφτομαι… Σπαταλήσαμε ένα καλοκαίρι και μια εκλογική διαδικασία μέχρι να το σκεφτούμε! Κρίμα!